തിരികെ വിളിക്കാത്ത പ്രണയം

കാരണങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ
നാം എതിര്‍ദിശകളിലേക്ക്
നടന്നകലന്നു...
മഴയില്‍ നനഞ്ഞ്,
നിന്നെ പേരു ചൊല്ലി വിളിക്കാതെ,
ഞാന്‍,
നിന്റെ തെരുവിലൂടെ നടക്കുന്നു...
നീയുണ്ടാകുമെന്നറിയാവുന്ന
ദിശക്കെതിരെ
ഞാന്‍ നടക്കുന്നു...
ഉടഞ്ഞ ജനാലച്ചില്ലുകളില്‍
നിന്റെ ചുണ്ടുരഞ്ഞ രക്തപ്പാടുകള്‍!!!
മഴയിലും മായാതെ
അത് അവിടെത്തന്നെയുണ്ട്...
നനഞ്ഞമര്‍ന്ന ചെളിയില്‍
നിന്റെ കാലടികള്‍!!!
ഓരോ വിരല്‍പ്പാടിലും
എന്റെ മുഖം നിന്നെ തിരയുന്നു...
നീ നടന്നകലുന്നതും
കറുത്തമേഘങ്ങള്‍ കടലിനെ
ചുംബിക്കുന്നതും
ഞാന്‍ കണ്ടു...
തിരിഞ്ഞുനോക്കാത്ത
സ്‌നേഹമാണ് നീ...
തിരികെ വിളിക്കാത്ത
പ്രണയമാണ് ഞാന്‍...
നിന്നെ നഷ്ടപ്പെടുന്നത്
എനിക്ക്
വേദനാജനകമാണ്..
കരള്‍ പറിച്ചെറിയുന്ന പോലെ
അതെന്നെ
കാര്‍ന്നു കാര്‍ന്നു തിന്നുന്നു...
എന്റെ സ്‌നേഹം
നിന്റെ കാലടികള്‍ നനച്ച്
തെരുവിലൂടെ ഒഴുകുന്നു...
ഒരു പ്രാര്‍ഥന
നിനക്കായ്
എന്റെ തൊണ്ടയില്‍ വിങ്ങുന്നു..
പൂര്‍ത്തിയാക്കാനാകാത്ത
കവിതയെനോക്കി
അക്ഷരങ്ങള്‍ കരയുന്നു...
മഴ
പെയ്തുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു...