ഈ വര്‍ഷാന്ത്യചിന്തകള്‍!
സൂര്യന്‍
മറഞ്ഞുകഴിഞ്ഞു;
ഇരുളാണ് ചുറ്റിനും...
ഉത്സവരാവിന്റെ
പതിവു പല്ലവികളുമായി
യുവത്വം തെരുവുകളില്‍
തയ്യാറെടുപ്പുകള്‍ തുടങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു...
നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ഇമചിമ്മുന്ന
ആകാശച്ചെരുവില്‍
പൊട്ടിച്ചിതറുന്ന ആഘോഷപൂത്തിരികള്‍
രാവിനെ വാരിപ്പുണരുന്നു...
ചിരിക്കുന്ന മുഖങ്ങളെ നോക്കി
ഞാനിരിക്കുന്നു,
ചിരി മറന്ന ചേതനയുമായി...
മനസ്സില്‍ ഒരു പെണ്‍കുട്ടി-
കെട്ടുപോയൊരു കരിന്തിരിപോല്‍
പുകഞ്ഞു നീറുന്നു...
വെറിയടങ്ങിയ മൃഗതൃഷ്ണകള്‍
നാളെത്തെ പ്രഭാതത്തെ
കുമ്പസാരക്കൂടാക്കുമോ?
അറിയില്ല...
എരിഞ്ഞടങ്ങിയൊരാ-
ചിതയില്‍നിന്നുയിരാര്‍ന്ന
അഗ്നിനാളങ്ങളെന്റെ
കരളില്‍ തീപ്പന്തമാകുന്നു...
മാപ്പു നല്‍കാനാകാത്ത
മനസ്സുമായി
ഞാനിരിക്കുന്നു;
ഞാനുമൊരച്ഛനാണ്;
ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയുടെ അച്ഛന്‍!
തണുത്തുറഞ്ഞ തെരുവോരങ്ങളില്‍,
ഡിസംബറിന്റെ ഈ അവസാനരാവില്‍,
കത്തിച്ചുവെച്ച മെഴുതിരിനാളംപോലെ
എന്റെ മനസ്സും വിറയ്ക്കുന്നു...
ഇനിയെന്റെ നാളെകളില്‍
എന്റെ മനസ്സിനൊപ്പം
നീയുമുണ്ട്...
്എന്റെ കുഞ്ഞേ
എന്റെ മകളെപ്പോലെ
ഇന്നു ഞാന്‍ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു;
നിനക്കായൊരു തേങ്ങല്‍
ബാക്കിവെയ്ക്കുന്നു...
