വിലക്കുകളാണ്
നിന്റെ മൗനം.
വിതുമ്പലാണ്
എന്റെ സ്‌നേഹം.
തിരിച്ചെടുക്കാതെ
നീയുപേക്ഷിച്ചത്,
ഞാനുപേക്ഷിക്കാത്തത്,
ഇന്നെന്റെ ഭാരം.
പിന്‍വിളിയില്ലാതെ,
തിരിഞ്ഞുനോട്ടമില്ലാതെ,
നടന്നകലുന്ന
പ്രണയമാണ് നീ.
വഴിയറിയാതെ
പകച്ചുപോയ
ദുരന്തമാണ് ഞാന്‍.
കനം തൂങ്ങുന്നൊരീ
മൗനതമസ്സില്‍
ഇരുള്‍പുതപ്പുമൂടി
ഞാനിരിക്കുന്നു.
ആരും വരാനില്ലാത്ത
വഴിയമ്പലത്തില്‍
കാവല്‍തിരിയായ്
എരിഞ്ഞടങ്ങുന്നു.
എപ്പോഴെങ്കിലും
നീയെന്നെ അറിഞ്ഞിരുന്നുവോ?
എന്റെ വിലാപങ്ങളില്‍
ഞാനറിയാതെ തേങ്ങിയിരുന്നുവോ?
പ്രിയേ,
നിന്നെയോര്‍ത്ത്,
നിന്നെയോര്‍ത്തുമാത്രം,
കനവുകളെരിയുന്ന
ചുടലപ്പറമ്പില്‍
തീ കാഞ്ഞിരിക്കുന്നു ഞാന്‍...
നിനക്കായ് മാത്രം
കാത്തിരിക്കുന്നു ഞാന്‍....
നിന്റെ മൗനം.
വിതുമ്പലാണ്
എന്റെ സ്‌നേഹം.
തിരിച്ചെടുക്കാതെ
നീയുപേക്ഷിച്ചത്,
ഞാനുപേക്ഷിക്കാത്തത്,
ഇന്നെന്റെ ഭാരം.
പിന്‍വിളിയില്ലാതെ,
തിരിഞ്ഞുനോട്ടമില്ലാതെ,
നടന്നകലുന്ന
പ്രണയമാണ് നീ.
വഴിയറിയാതെ
പകച്ചുപോയ
ദുരന്തമാണ് ഞാന്‍.
കനം തൂങ്ങുന്നൊരീ
മൗനതമസ്സില്‍
ഇരുള്‍പുതപ്പുമൂടി
ഞാനിരിക്കുന്നു.
ആരും വരാനില്ലാത്ത
വഴിയമ്പലത്തില്‍
കാവല്‍തിരിയായ്
എരിഞ്ഞടങ്ങുന്നു.
എപ്പോഴെങ്കിലും
നീയെന്നെ അറിഞ്ഞിരുന്നുവോ?
എന്റെ വിലാപങ്ങളില്‍
ഞാനറിയാതെ തേങ്ങിയിരുന്നുവോ?
പ്രിയേ,
നിന്നെയോര്‍ത്ത്,
നിന്നെയോര്‍ത്തുമാത്രം,
കനവുകളെരിയുന്ന
ചുടലപ്പറമ്പില്‍
തീ കാഞ്ഞിരിക്കുന്നു ഞാന്‍...
നിനക്കായ് മാത്രം
കാത്തിരിക്കുന്നു ഞാന്‍....
