ജീവിതം പല മുറികളിലായി
അടക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു...
ഓരോ മുറിയിലും കയറിയിറങ്ങി
ഞാനെന്റെ ജീവീതം
നടന്നുതീര്ക്കുന്നു...
നിന്റെ ഗന്ധം-
കയറിയിറങ്ങുന്ന ഓരോ മുറിയിലും
അതെന്നെ വിടാതെ പിന്തുടരുന്നു;
അതുകൊണ്ടുതന്നെ
ഈ മുറികളെ ഞാന് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു
ഒപ്പം-
നീ തന്ന മുറിവുകളെയും...
നിന്റെ സ്പര്ശം-
എന്റെ ഉള്ളംകയ്യില് ഇപ്പോഴും
അതു നീറിപ്പുകയുന്നു;
ഒരു ചന്ദനക്കുറി എന്റെ നെറ്റിയില്
തണുത്തുവിറയ്ക്കുന്നു...
ഋതുക്കള് നിന്റെ വിരല്ത്തുമ്പില്
തപസ്സിരുന്നുവോ?
നിന്റെ സ്നേഹം-
അലയൊടുങ്ങി തിരികെ പോകുമ്പോള്
നനഞ്ഞ മണലില്
പുതഞ്ഞ കാല്പ്പാടുകള്പോലെ;
ഇനിയൊരു തിരയായ്,
എന്റെ സ്നേഹത്തെ കവരാന്
ആര്ത്തലച്ചെത്തുംവരെ
അതങ്ങിനെതന്നെയായിരിക്കും
ഇവിടെ ഈ മുറികളിലോരോന്നിലും
ഞാന് തിരയുന്നു;
നിന്റെ ഗന്ധം...
നിന്റെ സ്പര്ശം...
നിന്റെ സ്നേഹം...
ഒപ്പം-
നീ തന്ന മുറിവുകളും...
അടക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു...
ഓരോ മുറിയിലും കയറിയിറങ്ങി
ഞാനെന്റെ ജീവീതം
നടന്നുതീര്ക്കുന്നു...
നിന്റെ ഗന്ധം-
കയറിയിറങ്ങുന്ന ഓരോ മുറിയിലും
അതെന്നെ വിടാതെ പിന്തുടരുന്നു;
അതുകൊണ്ടുതന്നെ
ഈ മുറികളെ ഞാന് ഇഷ്ടപ്പെടുന്നു
ഒപ്പം-
നീ തന്ന മുറിവുകളെയും...
നിന്റെ സ്പര്ശം-
എന്റെ ഉള്ളംകയ്യില് ഇപ്പോഴും
അതു നീറിപ്പുകയുന്നു;
ഒരു ചന്ദനക്കുറി എന്റെ നെറ്റിയില്
തണുത്തുവിറയ്ക്കുന്നു...
ഋതുക്കള് നിന്റെ വിരല്ത്തുമ്പില്
തപസ്സിരുന്നുവോ?
നിന്റെ സ്നേഹം-
അലയൊടുങ്ങി തിരികെ പോകുമ്പോള്
നനഞ്ഞ മണലില്
പുതഞ്ഞ കാല്പ്പാടുകള്പോലെ;
ഇനിയൊരു തിരയായ്,
എന്റെ സ്നേഹത്തെ കവരാന്
ആര്ത്തലച്ചെത്തുംവരെ
അതങ്ങിനെതന്നെയായിരിക്കും
ഇവിടെ ഈ മുറികളിലോരോന്നിലും
ഞാന് തിരയുന്നു;
നിന്റെ ഗന്ധം...
നിന്റെ സ്പര്ശം...
നിന്റെ സ്നേഹം...
ഒപ്പം-
നീ തന്ന മുറിവുകളും...
1 comment:
കവിത ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.ആശംസകള്
Post a Comment